Gdy w skrzynce pocztowej znajduję List do Widza, a na mieście pojawiają się pierwsze plakaty Warszawskiego Festiwalu Filmowego wiem, że mamy już jesień. I to z całym jej dobrodziejstwem - filmowymi przeglądami! Ciąg eventów dla każdego prawdziwego kinomaniaka zaczyna się bowiem w październiku w Warszawie i co roku raduję się, że to moje rodzinne miasto.

TRZEBA ZOBACZYĆ

Honorowy obywatel, reż. Gaston Duprat, Mariano Cohn
Hiszpańsko-argentyńska produkcja będąca tegorocznym filmem otwarcia. Opowieść o wybitnym pisarzu, który po latach powraca do rodzinnej mieściny. Czy po latach życia w wielkim świecie odnajdzie choć nić porozumienia z miasteczkiem, z którego pochodzi? 

Nie gap się w mój talerz, reż. Hana Jusić
Chorwacko-duński dramat o młodej kobiecie, która z dnia na dzień staje się głową swojej rodziny. Bohaterka podejmuje pracę na dwa etaty, zajmuje ojcem po udarze i znikąd nie ma pomocy. W ramach odreagowania rosnącego stresu uprawia niezobowiązujący seks z przypadkowymi partnerami, poznając smak wolności. Pytanie tylko, czy to jest to, czego szuka.

Między nami, reż. Rafael Palacio Illingworth
Wydaje się, że to dość kameralna historia o miłości, wierności i lojalności w tak dziwnych czasach, w jakich przystało nam żyć. Gdy nowość kusi za rogiem.

To tylko koniec świata, reż. Xavier Dolan
Chyba nie przesadzę, gdy napiszę, że niemal wszyscy czekają na ten film! Najnowszy obraz Dolana (złotego dziecka kanadyjskiej kinematografii) wzbudza szum już od dawna. A od czasu premiery w Cannes wręcz nie schodzi miłośnikom kina z ust. Czekam i ja. Ogromnie. Zwłaszcza po rewelacyjnej "Mamie".


Prawdziwe zbrodnie, reż. Alexandros Avranas
Obraz, który wzbudził ogromne zainteresowanie. Amerykańsko-polska produkcja o nutce kryminalnej ze śmietanką polskiego kina (na ekranie m.in. Robert Więckiewicz, Agata Kulesza czy Piotr Głowacki). Thriller psychologiczny o zabójstwie biznesmena o tyle dziwnym, bo przypominającym przypadek opisany w pewnej książce...
Putin Forever?, reż. Kirill Nenashey
Dokumenty oglądam rzadko, to fakt. Ale na festiwalach staram się obejrzeć choć kilka. Ten o rosyjskim polityku zaintrygował mnie tak silnie, że wpisałam go na listę filmów, które muszę zobaczyć. Już przebieram nogami na to, co o Putinie będą mówili Rosjanie pokazani na ekranie.




WARTO OBEJRZEĆ

Dzieciak, reż. Philippe Lioret
Zapowiada się nieco melancholijna opowieść. O rodzinie, miłości, wybaczeniu, życiu i śmierci. Główny  bohater nigdy nie poznał swojego ojca. Będąc już dojrzałym mężczyzną dostaję informację o jego śmierci. Podejmuje więc decyzję o uczestnictwie w pogrzebie. Czym będzie dla niego ta podróż?

Utonięcie, reż. Bette Gordon
Amerykański obraz z pogranicza thrilleru i kryminału, a ostatnio pojawia się wiele bardzo dobrych produkcji tego gatunku. Historia psychologa przypadkiem ratującego tonącego chłopaka, którego - jak się okazuje - przed laty wsadził do więzienia za sprawą opinią, jaką wydał. Obecność młodzieńca w pobliżu domu (i żony!) bohatera staje się jednak dziwna, nieprzypadkowa, wręcz niebezpieczna. Jak zakończy się ta historia?
W środku wulkanu, reż. Saevar Gudmundsson
Niebywale fascynujący dokument o nieprawdopodobnej sile i determinacji islandzkiej reprezentacji piłki nożnej, która na Mistrzostwach Świata rozgromiła zespół piłkarzy z Wielkiej Brytanii. Jako fanka najważniejszych piłkarskich wydarzeń muszę to zobaczyć!



Faceci z jajami, reż. Diego Galán 
Próba sportretowania hiszpańskiej kultury macho zaciekawia od razu. Reżyser chce zaprezentować jak, na przestrzeni lat, zmieniał się ideał hiszpańskiego mężczyzny, jak ewoluowało określenie "macho". Jako miłośniczka Hiszpanii, nie mogę opuścić takiego seansu!

Teatr życia, reż. Peter Svatek
Kanadyjski dokument o jedzeniu, marnotrawstwie, a przede wszystkim o życiu. Reżyser pokazuje jadłodajnię dla uchodźców i bezdomnych,która prowadzona jest przez najlepszych kucharzy świata. Przyznacie chyba, że już z samego opisu bije dużo dobra :)

CIEKAWE PROPOZYCJE

Dobry dzień, żeby umrzeć, reż. Harold Monfils
Gdy tylko zobaczyłam ten tytuł, wiedziałam, że powinnam go obejrzeć. Przede wszystkim dlatego, że to dokument tworzony przez 5 lat, a pokazujący aż 12 lat brytyjskich konfliktów wojennych. Ponadto pokazuje ogromną pasję żołnierzy do tego, co robią, ich pełne poświęcenie. I tu na myśl przychodzą mi dwie ostatnie produkcje - "Głośniej od bomb" Joachima Triera oraz "Wojna" Tobiasa Lindholma.


Wystarczy odwagi (Powrót), reż. John E. Robertson
Trochę love story. Ale nie takie bajkowe. Bohaterowie pochodzą z innych światów, ale przypadkowo ich drogi się krzyżują. Czy los będzie dla nich łaskawy?

Nauczycielka, reż. Jan Hřebejk
Historia rozgrywa się na początku lat 80. w Czechosłowacji, gdzie przyjazna nauczycielka zostaje oskarżona o manipulowanie swoimi uczniami. Portret władzy i korupcji sprzed kilkudziesięciu lat. 



Sekret Aidy, reż. Alon Schwarz, Shaul Shwarz
Film o rozliczeniu przeszłości. Historia braci, którzy po raz pierwszy spotykają się po 60 latach i wspólnie zaczynają odkrywać rodzinne tajemnice. 

Plac zabaw, reż. Bartosz M. Kowalski
Przerażający dramat o patologii wśród młodzieży. Film o tym, jak niewinne dzieci stają się niebezpiecznymi nastolatkami. Jak w nich rodzi się zło. Podobno to film trudny, z drastycznymi scenami. Jednak sam zwiastun nie pozwala o nim zapomnieć. Dlatego pójdę zobaczyć "Plac zabaw", który pokazywano również na Festiwalach Filmowych w Gdyni i w San Sebastian.


Zagubiona serenada, reż. Masato Ozawa
Japoński dramat o przemocy seksualnej. Historia dwóch kobiet: nauczycielki gry na pianinie oraz jej uczennicy. Obie padły ofiarami ojca dziewczynki. Film o cierpieniu, potrzebie oczyszczenia oraz... spełnianiu marzeń.