Spóźnione, ale jest! Przedstawiam krótkie podsumowanie 31. edycji Warszawskiego Festiwalu Filmowego. W tym roku nie zobaczyłam aż tylu filmów, na które miałam wielką ochotę. Udało się obejrzeć zaledwie 5 produkcji, ale pociesza fakt, że w zdecydowanej większości były to filmy dobre. Naprawdę dobre.

JANIS: LITTLE GIRL BLUE

reż. Amy Berg

Dokumentalna propozycja dla tych, którzy nie znają losów Janis Joplin - kultowej wokalistki jazzowej. Ciekawa produkcja pełna materiałów zakulisowych, wielu emocji i mnóstwa dobrej muzyki. Dostajemy wywiady z ludźmi, którzy znali Janis (koledzy z zespołów, producenci, kochankowie, rodzina), nagrania koncertowe, wywiady do mediów i sporo zdjęć, także tych prywatnych.

Całość ogląda się stosunkowo przyjemniej, jednak 2-godzinny pokaz to trochę za dużo dla kogoś, kto nie jestem absolutnym fanem piosenkarki.

Ocena: 6,5/10

(Źródła: blogs.indiewire.com i film.wp.pl)

STRATEGIA MISTRZA/ THE PROGRAM

reż. Stephen Frears

To obraz, który w polskich kinach zagościł pod koniec października. Prawdziwa historia króla rowerowych wyścigów - Lance'a Armstronga. Dramat w reżyserii Stephena Frearsa ujawnia kulisy drogi do zwycięstwa, i to siedmiokrotnego. O tym, jak wyglądała walka Armstronga najpierw o zdrowie, później o pozycję lidera światowego kolarstwa, a na końcu o zachowanie sympatii i szacunku fanów. 
Trochę zabrakło tu nakreślenia powodów, dla których bohater zdecydował się na oszustwo i dla których, kontynuował je przez wiele lat swojej sportowej kariery. Niemniej to i tak solidna porcja biograficznego kina. 

Ocena: 7/10